Najpopularniejsze choroby
Clavuste - (tłum.
Szósty Pazur) Nazwa niewiele związana z przebiegiem choroby. Niektóre smoki w okresie wylinki mają problem ze zrzucaniem starych łusek. Robią się one twarde i ostre niczym ich pazury. Zazwyczaj dotyczy to płytek umiejscowionych na łapach, blisko pazurów.
Quataria - (tłum.
Przeziębienie) U ciepłolubnych smoków jednym z objawów jest znaczne obniżenie temperatury, natomiast przy zimnolubnych znaczne jej podwyższenie. Tak jak u ludzi nie jest to nadzwyczaj niebezpieczna choroba. W tym czasie smoki zapadają w hibernację. W zależności od rasy wybierają miejsce do spania zgodne z ich upodobaniami. Choroba przechodzi sama po dwóch tygodniach, jeśli zwierzę jest trzymane w sprzyjających ku temu warunkach. Należy podawać napary z trawy cytrynowej. W innym wypadku choroba może przekształcić się w
Fumus Igniate.
Rimbrente Cutis - (tłum.
Ubytki w błonie) Dość często spotykana wada u wyklutych smoków. Oznacza zbyt krótki okres wylęgu bądź witamin. Jeśli ubytki w niedorozwiniętej błonie są duże, najprawdopodobniej smok nie będzie w stanie wzbić się w powietrze. Leczenie nie jest trudne, aczkolwiek trzeba do niego przystąpić najszybciej jak to jest możliwe. Polega na wprowadzeniu ścisłej diety, obfitej w witaminę D3, owoce Hybrydowej trawy oraz pieczonych skrzydeł nietoperza.
U dorosłych smoków choroba nie występuje. Zazwyczaj młode z tym defektem, które nie otrzymały odpowiedniej pomocy, w naturze umierają z łap drapieżników bądź kłusowników w przeciągu pierwszego miesiąca od wykluciu.
Siniati Ignisa - (tłum.
Bezognień) Problem najczęściej dotykający młode smoki, które dopiero, co się wykluły. Jeśli smok po opuszczeniu skorupki nie może wykrzesać z siebie chociażby jednej ognistej iskry, oznacza to, że jajo nie otrzymywało wystarczającej ilości ciepła do momentu wylęgu. Wewnętrzny ogień zwierzęcia nie rozpalił się. Najczęściej, aby uporać się z tym problemem, w naturze matki podgrzewają młode własnym ogniem, który ich nie krzywdzi. Smoczątka wychowywane przez ludzi powinny jak najszybciej znaleźć się na palenisku wyłożonym rozgrzanymi węglami. Czas pobytu w takim miejscu powinien być nie krótszy niż doba po wypuszcxeniu przez młode pierwszego płomienia. Choroba nie spotykana u smoków ras wywodzących się z terenów w okolicach kół podbiegunowych.
